Macedonië 2005

Dan volgt de transfer naar ons appartement. Het is niet echt een complex maar privé appartementen die verspreid liggen over verschillende gebouwen in Ohrid. We hebben een tweekamerappartement geboekt met z'n drieën waarbij je normaal gesproken een extra slaapkamer hebt. In dit geval is het één grote ruimte met een stuk of drie bedden en een plastic tafel en drie plastic stoeltjes en dan een soort inhammetje met nog een tweepersoonsbed. In de keuken staat één kookplaatje dus dat zal wel veel culinaire uitspattingen op gaan leveren en in de badkamer een boiler dus vaak koud douchen! 

De volgende dag begint wederom grijs, tis een graadje of 13... maar in de loop van de dag breekt de zon aardig door. Vanaf het meer zie je een mooi fort. We lopen omhoog en komen eerst een Romeins amfitheater tegen. Er is ook een soort klooster en vanaf daar loop je weer door naar het fort, genaamd Samuel's Fortress. Je hebt vanaf hier een geweldig uitzicht! 

Dit fort domineert de skyline van Ohrid en was ooit een van de moeilijkst neembare vestingen in de Balkan. De kasteelmuur is drie kilometer lang en 16 meter hoog. Tegenwoordig zijn nog 18 kasteeltorens en vier poorten over van het originele bouwwerk.

We hebben ook nog een boottochtje op het meer gemaakt en zijn langs het huis van Tito gevaren. Deze president overleed op 4 mei 1980. Hij ging de geschiedenis in als de communistische leider die de Russische opmars naar het westen een halt wist toe te roepen: hij weekte zijn land los van het Oostblok, volgde zijn eigen weg en gaf het communisme in Joegoslavië een eigen gestalte. Hij groeide van partizanenleider uit tot een gerespecteerd staatsman. Als president voor het leven voerde Tito een dictatoriaal bewind, dat hem in staat stelde onrust te onderdrukken en politieke tegenstanders voor tientallen jaren de mond te snoeren.
Na de dood van Tito leidden ideologische en vooral etnische spanningen tot gewelddadige confrontaties: zijn levenswerk bleek daar uiteindelijk niet tegen bestand. Vanaf 1986, het jaar waarin het nationalisme in Servië de overhand kreeg, dreven de verschillende republieken uit elkaar. In de jaren '90 leidden de eeuwenoude tegenstellingen tussen Serviërs, Albanezen, Kroaten en Bosniërs tot het uiteenvallen van de Joegoslavische statenbond.

Engels wordt niet echt gesproken, zeker niet door de oudere generatie. Zelfs bij de toiletten sta je te twijfelen, welke deur zal ik nemen? Maar de mensen zijn ongelofelijk gastvrij en alles is super goedkoop. Je kunt voor tien euro per persoon lekker eten inclusief drankjes. De winkels zijn ook leuk maar redelijk ouderwets, hier zie je nog volop Spice Girls schoenen met dikke zolen!

Muriel heeft vier paar schoenen gekocht, twee paar van 20 euro, één paar van 10 euro en één paar voor 4 euro met uitklapbare rolschaatsen eronder! Het is een leuk stadje met omhoog kronkelende straatjes en een gezellig plein met terrasjes. Dit plein doet juist wel weer redelijk hip aan met loungetenten. Er is ook een leuke boulevard.

Aan de overkant van het meer zie je de bergen van Albanië. Het meer is een van de diepste en oudste meren van Europa. Het is niet echt geschikt voor strandliefhebbers want langs het meer liggen allemaal keien en kiezels. Tis wel een prachtig uitzicht.

In het café op de hoek ontmoeten we Dzingis Patel, een tourguide die ons wel een dagje mee op stap wil nemen. We komen erachter dat hij bij Yugotours heeft gewerkt en zelfs een collega van mij kent. 
We rijden met zijn (redelijk aftandse) auto naar een klein meer die de stroom verzorgt naar het grote meer. Deze stroom loopt helemaal door tot aan Struga en is altijd 11 graden.

We gaan naar het klooster van St. Naum, best groot waar je een kaarsje kunt branden en binnen hele mooie afbeeldingen te zien zijn op het plafond. Het ligt vlakbij de grens met Albanië, en is pelgrimsoord en attractiepark tegelijk. In de 16e-eeuwse kerk bevindt zich het graf van de heilige en vlakbij voeren bronnen het water aan waarmee het Meer van Ohrid wordt gevoed. Het water is er zo helder dat je de vissen duidelijk kunt zien. Yoerin wast hier zijn gezicht met heilig water.

We eten ook nog ergens onderweg Macedonische pannenkoekjes. En komen langs een huis die speciaal is neergezet voor een film. Hier staan ook uitkijktorens waar je in kunt klimmen. Wederom geweldig uitzicht. In Galicica National Park komen we tot 1600 meter hoogte en daar is het echt stil.... In dit nationale park leven nog wolven, lynxen en bruine beren. Ook zijn er heel veel verschillende vogelsoorten. 
Vanaf het Prespa Lake heb je uitzicht op Albanië, Macedonië en Griekenland. Griekenland doet trouwens erg moeilijk over de naam Macedonië, aangezien het noordelijk deel van Griekenland ook die naam heeft.