Rondreis Western Wonders 2012

Het is best warm maar wel redelijk bewolkt. Stadsrondrit gemaakt (omdat later blijkt dat we pas om 15.00 uur kunnen inchecken in het hotel...) en net als we een foto maken bij het Welcome to Las Vegas bord jahoor... begint het toch te hozen! We moeten de bus uit om naar hotel Venezia te lopen maar moeten echt rennen! Een gigantisch hotel, echt supermooi, compleet met water en gondels en een plafond beschilderd als lucht, echt net echt!

Uiteindelijk staan we weer buiten en blijkt de hele weg overstroomd... de regen komt echt met bakken uit de lucht. Zeeeer uitzonderlijk voor hier! Moeten we verdorie toch door het water heen waden om terug bij de bus te komen! Doorweekt tot op het bot en drie liter water in elke schoen dus niet echt blij!
Naar hotel Circus Circus, de parkeergarage staat ook blank dus weer waden en ondertussen steeds narriger... Nou na veel gedoe, veel geloop en twee liften verder komen we dan eindelijk bij onze kamer op de 20e verdieping. Gauw die natte rommel uit en heel heet douchen maar ik blijf het ijskoud hebben! Toch maar weer aangekleed want ook scheurende honger dus lasagne gegeten in de pizzeria van het hotel. Daarna even een rondje door het hotel, mét plattegrond want het is echt immens groot. The Adventure Dome was helaas dicht wegens lekkage maar bovenin zit wel een soort van circus arena met een kinderkermis. In het casino gekeken (er zijn er drie!) en toen eigenlijk geen puf meer en naar de kamer. Om 19.00 uur gaan slapen maar voor ons eigenlijk 04.00 uur!

12 september:  Las Vegas

Retevroeg wakker natuurlijk want wederom een rammelende maag! Om 07.45 uur opgestaan, gedoucht en naar buiten gegaan. Vandaag nog geen programma dus we kunnen doen wat we willen. Eerst naar Denny's gelopen, een echte Amerikaanse diner, voor een stevig ontbijt: pancakes, toast, ei en bacon. Met een volle buik op pad, richting de zes kilometer lange Strip. Het is gewoon niet te beschrijven hoe het er hier uitziet... al die hotels, zo groot en overweldigend en allemaal met een ander thema. Er zijn rolpaden vanuit de straat die de mensen de casino's binnen brengen. Helaas zijn er nu veel kapot door de regen dus wij moeten klimmen... Vijftien van de vijfentwintig grootste hotels ter wereld staan op de Strip. Samen hebben deze vijftien hotels ruim 62.000 hotelkamers! 

Het is erg warm geworden dus onderweg even wat gedronken en in een overdekt winkelcentrum gekeken, ook weer geweldig mooi. Even een vergelijkbaar warenonderzoek gedaan en ja, het is hier echt wel goedkoper! Heel die Strip afgewandeld tot het Luxor hotel, enorm veel foto's gemaakt en toen weer terug. Biertje gedronken in het HardRock Café en een burgertje gegeten. Het laatste stuk terug naar het hotel is echt een hel, zo warm en zulke zere voetjes... Even beneden in de bar gezeten en kamelenrace op de kermis gedaan (knuffel gewonnen). Als het donker is moeten we naar hotel Bellagio voor de fonteinenshow. We zien het niet zitten om weer te gaan lopen dus een taxi genomen bij een enorme vage Sjakie maar wel lachen. De show begint om 20.00 uur en is echt supermooi. Nog even een rondje Las Vegas by night gedaan en toen weer een taxi terug. Nacho's gegeten bij Rock & Rita's en naar bed. Moe!

13 september:  Las Vegas-Zion NP-Bryce Canyon

Wekker om 06.30 uur. Broodjes en water in het hotel gekocht, kennis gemaakt met chauffeur Bill en om 08.00 uur vertrekken we richting Zion National Park in Utah! Heel gek maar zodra je deze staat binnenrijdt is er weer een uur tijdsverschil, de klok moet één uur vooruit. Onderweg lunch gekocht in een mega supermarkt, wraps, fruit en muffins!

Rond 12.30 uur zijn we in Zion, eerst geluncht op het grasveld en toen rondgelopen, zo gaaf... De naam 'Zion' kreeg dit park van mormoonse pioniers in 1860. De mormonen of 'Heiligen van Jezus Christus van de laatste dagen' zijn een religie die vooral in Utah gevestigd is. Afgeleid van het Bijbelse 'Zion', kreeg dit voor hen de betekenis van een plek van rust en veiligheid. Om 14.30 uur weer verzamelen bij de bus en op naar Bryce Canyon. Daar zijn we om 16.30 uur. 

Bryce Canyon is een Nationaal Park gelegen in het zuidwesten van Utah. Het is beroemd om zijn unieke geologische rotsformaties, de zogenaamde hoodoos. Die worden als volgt gevormd: in de winter, als er vorst is, sijpelt water in kleine scheuren in de rots. Wanneer het water bevriest, zet het uit, waardoor de scheur groter wordt. Het ijs smelt, er loopt meer water in de scheur en het water bevriest weer. Scheuren kunnen op deze manier zo groot worden, dat er stukken rots afbreken. Daarna neemt regen de stukjes rots mee die zijn afgebroken door het vriezen en dooien van water. De regen draagt ook bij aan de erosie van de rots doordat het wat zuur is. Kalksteen, waaruit hoodoos bestaan, lost daarin op. De afgesleten toppen zorgen voor prachtige formaties die in het zonlicht erg mysterieus lijken. De kleuren variëren van roze naar oranje. Eerst 20 minuutjes rondgelopen en naar een tweede stop waar we een wandeling van een half uur doen. Wat is dat mooi zeg, zo overweldigend, echt fantastisch. Naar Bryce View Lodge voor de overnachting, echt superleuk! Gegeten, er is slechts één restaurant dus superdruk. Niet echt geweldig maar ala. Morgen weer vroeg op dus op tijd naar bed!

14 september:  Bryce Canyon-Grand Canyon-Flagstaff

Wake up call om 06.00 uur! Wederom druk in het restaurant voor ontbijt dus we schuiven maar bij twee andere mensen van de groep aan! Vertrek om 07.30 uur. Eerst onderweg gestopt bij 'Little Hollywood' waar vele films en series opgenomen zijn waaronder 'How the West was Won'. Een souvenirwinkel met vele filmattributen.

Rond 14.45 uur komen we aan bij Grand Canyon, één van de bekendste Nationale Parken. Het wordt beschouwd als één van de zeven wereldwonderen en is zelfs vanuit de ruimte te zien. Het is een zeer brede en diepe kloof. In de loop van miljoenen jaren heeft het water van de Colorado deze kloof in het landschap doen ontstaan. Deze extreme erosie werd mogelijk doordat het gebied waarin de kloof ligt steeds verder omhoog rees. De canyon is ongeveer 435 kilometer lang en heeft een breedte die varieert tussen 15 en 29 kilometer. Het gesteente dat nu bloot komt te liggen is volgens metingen ca. twee miljard jaar oud. De wanden van de Grand Canyon zijn roodachtig gestreept, door de verschillende samenstelling van de lagen. We kunnen kiezen: of met de shuttlebus naar Bright Angel Lodge of erheen lopen. Lopen natuurlijk! Het is best een pittig stukje maar we hebben de tijd, de bus komt pas om 17.30 uur. Zo mooi zo mooi zo mooi.

Om 16.30 uur zijn we er dus eerst maar even naar de cocktail lounge voor een pint Budweiser! Erg leuk, live muziek met ZZTOP mannen maar helaas kunnen we niet blijven... We moeten nog anderhalf uur rijden naar Quality Inn in Flagstaff.
Daar wat gegeten bij een leuk steakhouse. Ik verbaas me enorm over alle doggy bags die je in de restaurants meegenomen ziet worden... ga je echt thuis nog een halve hamburger opwarmen? Of is het echt voor de hond? Wat me ook zo opvalt is dat iedereen zijn eigen rekening betaalt. Veertien man aan één tafel en dan allemaal apart afrekenen. Zo gek krijg je de Nederlandse obers echt niet.

Rijden rijden rijden en gestopt bij de Wallmart om lunch te kopen, die moeten we vandaag in de bus eten. Rijden rijden rijden en om 15.45 uur zijn we in Calico, een soort spookstadje met winkeltjes en musea. Eens woonden hier 1200 mensen en werden er meer dan 500 mijnen uitgebaat. Toen de prijs van zilver instortte, in het midden van de jaren 1890, loonde het niet langer om de zilvermijnen uit te baten. Met behulp van oude foto's is de stad teruggebracht in zijn oude staat. Niet zo heel interessant en écht bloedheet zo midden in de woestijn (38 graden) dus ons teruggetrokken in de schaduw en een Coronaatje gedronken. Rijden rijden rijden en om 19.00 uur zijn we bij hotel Mayfair in LA. Tis downtown en ziet er er redelijk onguur uit. Er is een Mexicaan twee blokken verder dus we besluiten daar te gaan eten met twee mensen uit de groep. Erg leuk en lekker en met gezang van de lokale Mexicaanse Elvis aan onze tafel. Op de terugweg nog bijna voor onze sokken gereden door een (naar ons idee) vluchtauto en op tijd in de kamer.

16 september:  Los Angeles

Wake up call om 07.00 uur (uitslapen!). Ontbeten (moesten wel $4 p.p. bijbetalen als je wat knaps wilde) en om 08.30 uur vertrekken we voor een stadstour. Wij zitten downtown en rijden eerst naar Old Town, hier wonen veel Mexicanen. Door de straatjes met kraampjes gelopen, erg leuk. Daarna naar Hollywood en de Walk of Fame, had het iets chiquer ingeschat! Via Sunset Boulevard/Strip naar Beverly Hills en Rodeo Drive. Uitgestapt in Santa Monica, hamburger gegeten bij Johnny Rockets, wederom een echte diner, erg leuk. Een blik op het strand geworpen en winkeltjes bekeken. Aardige mensen gesproken bij de Levi's Store.

Door naar Venice Beach, dat is echt leuk! Schijnbaar 's avonds niet echt safe maar met surf/skate dudes en veel tattoo gasten en leuke winkeltjes. Met zijn drukke boulevard is dit een van de populairste stranden van Californië. Rond 16.30 uur terug in het hotel. Naar buiten gelopen om een restaurant te zoeken maar heel veel was dicht omdat het zondag is? Beetje vreemd... Uiteindelijk in een south LA style restaurant beland. Wederom Mexicaans georiënteerd maar dat is nu eenmaal zo in deze buurt. Rond 19.30 uur teruggelopen, het wordt al een beetje donker en we vallen hier best op. Geen blanke te zien en heel veel daklozen, zo schrijnend. De rest van de avond op ons kamertje doorgebracht.

17 september:  Los Angeles-Sequoia NP-Fresno

Wake up call om 06.30 uur. Wederom bijbetaald voor ontbijt (flensjes, per ongeluk eerst hamburger....) en vertrek om 08.00 uur. Weer veel rijden vandaag. We gaan via de Golden State Freeway naar het agrarisch district. Onderweg in een Wallmart (weer zo'n enorme) lunch gekocht. We gaan richting de Sierra Nevada om te eindigen in Kings Canyon en Sequoia National Park. Hier zijn die gigantisch hoge bomen!

Het park dankt zijn naam aan de mammoetbomen of sequoia's die er groeien. Ook de boom met het grootste volume ter wereld staat er: de General Sherman Tree. In 2002 is het volume geschat op 1.486 m³. De boom zou 2200 jaar oud zijn en is 84 meter hoog. Naast deze boom staan nog vier van de tien grootste bomen ter wereld in het Giant Forest (reuzenbos). We slapen in Fresno en komen plusminus 18.00 uur aan in het Quality Inn. Ziet er hetzelfde uit als in Flagstaff dus het ontbijt zal wel net zo beroerd zijn... Gegeten in het bijbehorende restaurant, heerlijk en daarna terug naar de kamer.

18 september:  Fresno-Yosemite NP-San Francisco

Wake up call om 06.00 uur! Ontbijt inderdaad niet veel dus alleen een jus-tje gedronken en gauw er vandoor. Vertrek 07.30 uur. Na een uurtje al gestopt bij een supermarkt om lunch te kopen. Die kun je in de bus opeten of wachten tot we in Yosemite National Park zijn maar das nog best een stuk rijden, ook vanaf de ingang naar het visitor's center. Uiteindelijk hebben we (na de nodige fotostops) een uur in het park van 12.00 tot 13.00 uur.

Het park staat bekend om zijn hoge watervallen, mammoetbomen, alpenweiden en wilde rivieren. Wij besluiten naar de waterval te lopen (al weten we dat ie rond deze tijd van het jaar redelijk droog staat) maar we maken een foutje, we lopen niet naar de lower- maar de upperfall en dat was echt geen 20 minuten zoals gezegd! Na veel gehijg, gezweet en geklim besluiten we terug te gaan. Niets gezien dus! We rijden het park weer uit, op naar San Francisco!

Onderweg stoppen we nog een keer bij een fruitfarm met heerlijk vers sinaasappelsap en een kleine kinderboerderij. En dan... na een paar keer verkeerd gereden te zijn komen we rond 18.45 uur aan bij hotel DoubleTree by Hilton. Ons oorspronkelijke hotel is vol in verband met een conferentie in de stad dus vandaar dat we bij de luchthaven zitten en niet in het centrum. Ter compensatie krijgen we gratis ontbijtbonnen voor twee ochtenden (kost normaal $15). Super mooie kamer! Even opfrissen en eten in het restaurant beneden. Rond 22.00 uur terug op de kamer en in ons overheerlijke bedje gaan liggen!

19 september:  San Francisco

Wake up call om 07.00 uur! Genoten van een exorbitant ontbijt en vertrokken om 08.15 uur. Eerst richting centrum (file...) en eerste fotostop bij het stadhuis. Het gebouw is herkenbaar door de koepel die de op vier na grootste ter wereld is. Daarna richting Twin Peaks, twee heuvels met een hoogte van 281 meter. De naam wordt ook gebruikt voor het stadsdeel gelegen onmiddellijk rondom de twee heuvels vanwaar je een prachtig uitzicht op de stad hebt. Mits het niet mistig is! Toen naar Golden Gate Park, hier hebben we een half uur. Dit is een stadspark dat 4,1 km² beslaat. Het park wordt door zijn rechthoekige vorm vaak vergeleken met Central Park in New York, maar is 0,7 km² groter. Bij de Dutch Windmill, gelegen in het noorden van het park, ligt een door koningin Wilhelmina geschonken bloementuin.

Volgende stop van een half uur is Golden Gate Bridge, het meest herkenbare symbool van San Francisco en de staat Californië! In de eerste 70 jaar na de opening van de brug hebben ruim 1300 mensen zelfmoord gepleegd door van de brug te springen en geen enkele brug is in films zo vaak ingestort! 

Daarna worden we afgezet bij Pier 43,5. Wij doen hier een excursie met een boot van 13.15 tot 14.15 uur. Erg leuk, langs Alcatraz en onder de Golden Gate Bridge door. Dolfijnen, zeeleeuwen en zelfs een pinguin gezien!
Daarna met een groen trammetje naar Union Square, hét winkeldistrict. Erg vaag, kostte $2 p.p. géén wisselgeld maar $5 voor vier personen was ook goed. Gewinkeld maar voornamelijk grote ketens als Gucci, Chanel, Prada enz. Wederom naar de Levi's Store, burgertje gegeten, trammetje terug, zeeleeuwen bekeken bij Pier 39 en allerhande leuke winkeltjes en om 19.30 uur worden we weer opgehaald door Bill. Terug in het hotel in de hotelbar gezeten tot 23.00 uur, helemaal laat voor ons doen!

20 september:  San Francisco-Amsterdam

Laatste dag! Om 08.00 uur de wekker en om 10.00 uur vertrek naar de luchthaven. Redelijk vroeg maar we vertrekken niet vanaf deze luchthaven maar vanaf Oakland dus we moeten nog best een stukje rijden, zo'n drie kwartier. Vrij lang in de rij gestaan om in te checken en dan begint het lange wachten.