Vlieland

Op de boot merk ik al dat ik te koud gekleed ben. Op het vasteland is het prachtig weer en kun je makkelijk je slippers aan maar hier is het toch wat winderig dus achteraf loop ik hier een vervelend koutje op... Je kunt naar Vlieland overigens niet je auto meenemen dus het is echt voor fietsers en wandelaars. Je vaart in anderhalf uur vanaf Harlingen naar Vlieland. Je kunt ook de sneldienst nemen, die doet er drie kwartier over.

We slapen in Badhotel Bruin. Dit hotel bestaat al sinds 1896 en is daarmee het oudste hotel op het eiland. Het ligt middenin de Dorpsstraat, op nog geen tien minuten lopen van de boot. In de Dorpsstraat vindt je ook onder de dorpsklok het Oude Raadhuis. In de gevel staat 1596, maar deze steen is uit een ouder gebouw gehaald. Sinds die tijd heeft er op dezelfde plaats wel een ander raadhuis gestaan, maar dat is in 1855 vervangen. In de pilaren voor de deur zie je de twee vroegere wapens van Oost- en West-Vlieland. Het pittoreske dorp Oost-Vlieland is het enige dorp dat het eiland rijk is. De rest bestaat uit niets anders dan natuur: duinen, bossen, kwelders, broedgebieden, wadden en natuurlijk het uitgestrekte, kilometerslange zandstrand.

We huren een fiets en gaan op pad. Ik ben werkelijk kapot... je fietst hier niet leuk door het bos maar alleen maar duinen en tegenwind... en koud dat ik het heb! Op een terrasje uit de wind is het overigens wel goed toeven! We gaan wat drinken bij het vroegere Posthuys. Momenteel is dit een restaurant en een ideale 'uitrust' plaats voor wandelaars en fietsers. Het Posthuys ligt aan de westkant van het eiland op ongeveer acht kilometer van het dorp Oost-Vlieland.

In het Bomenland, bij de Dodemansbol, ligt een miniatuurkerkhofje. Hierin rusten overblijfselen van schepelingen, gestorven aan besmettelijke ziekten. Er is ook een leuke haven en een vuurtoren. Deze kan ook bezichtigd worden.
 

We hebben gegeten in een poepchique restaurant met zeven gangen... Uitspanning en Galerie het Armhuis. Het Tongewelf, een deel van het café restaurant was de vroegere eetkamer van het Armhuis. Tot 1950 was het in gebruik bij het Armenbestuur en bood het onderdak aan de weduwen en wezen van het eiland. Er hangen ook heel veel kunstwerken.

We gaan ook met de Vliehors Expres, deze maakt tochten over de Vliehors, een zandvlakte van 20 vierkante kilometer aan de westkant van Vlieland. Deze vlakte wordt ook wel de Sahara van het Noorden genoemd. In 1986 is de Vliehors Expres begonnen als onderdeel van het zomerveer Texel - Vlieland v.v. Inmiddels maken ze het hele jaar door tochten over de Vliehors. Op de punt van de Vliehors zie je bijna altijd zeehonden. Ook brengen we een bezoek aan het Reddingshuisje midden op de Hors. Vroeger een vluchtplaats voor gestrande drenkelingen, nu ingericht als juttersmuseum. Alles wat op het strand is aangespoeld is hier te bewonderen, van sigaretten tot flessenpost.