Roadtrip Benelux 2024

Kasteel Hoensbroek is een waar sprookjeskasteel en een van de grootste en mooiste kastelen van het land. Het is van de veertiende tot in de twintigste eeuw in bezit geweest van de Heren van Hoensbroek en in de loop van die tijd verbouwd en uitgebreid. In de ruim 40 kamers van het kasteel komen de avonturen uit het verleden tot leven. Het kasteel is een van de best bewaarde en toegankelijke van Europa. Omdat het ook een museum is hebben we gratis entree met onze museumkaart, normaal betaal je €14,50. Ter compensatie kopen we voor €2 een boekje met een route die je kunt lopen en uitleg over de verschillende ruimtes. 

Vanaf hier is het nog een half uurtje rijden naar onze bestemming voor vandaag: Epen. We komen rond 14.30 uur aan in hotel Berghoeve, aan de rand van het kleine centrum, en krijgen kamer 9 op de eerste verdieping met balkon. Je hebt vanaf hier een prachtig uitzicht op het heuvelachtige landschap van Limburg én leuke koetjes! Het restaurant serveert vanavond een drie- of viergangen menu en we besluiten de vier gangen te reserveren à €45 p.p. Dan lopen we naar beneden om de boel even te inspecteren en doen we een drankje op het terras van Hotel-Restaurant De 4 Jaargetijden. De ober is een enige man dus we reserveren maar meteen voor het diner van morgenavond! Hoewel ik hier wel de grootste wesp zie die ik ooit in mijn leven gezien heb (een hoornaar vermoed ik) en hij vliegt zo hup in Yoerin zijn drankje… aaahhhhh… Om 16.30 uur belt de duivenmelker uit België, de duif is thuisgekomen! Nououou dat heeft ze echt snel gedaan, ik ben onder de indruk! Weer een zorg minder hahaha...

Terug naar het hotel gelopen, koffertje uitgepakt, lekker op het balkon gezeten en even gebeld met ’t Zinkviooltje om voor morgen twee elektrische fietsen te reserveren. Het plan was eigenlijk om de tien kilometer lange Route des Vins te wandelen maar daar wordt het een beetje te warm voor dus misschien kunnen we ‘m beter fietsen! Om 18.30 uur gaan we richting het diner: carpaccio van biet, courgette soep, zalm en tiramisu met mokka ijs, niks mis mee! Ik vraag aan het meisje van de bediening wat ze alcoholvrij heeft en haar antwoord is: oh dat zou ik échttttt niet weten!! Ze maakt geen aanstalten het te vragen dus nou oké doe dan maar een tonic. Als we later staan te wachten op een munt thee om mee te nemen naar de kamer zie ik in de kaart dat ze zelfs 0.0 wijn hebben… beetje jammer!

31 augustus: Epen

Om 08.30 uur gaan we richting het ontbijt. Onze vaste tafel is nr 9 net als de kamer dus dat is makkelijk. Er staat genoeg, lekkere broodjes, eitjes, yoghurt, fruit en granola dus we kunnen er weer even tegen aan. De fietsverhuur gaat om 10.00 uur open dus rond 09.45 uur gaan we met de auto die kant op. Het is ongeveer 3 km verder op de gelijknamige camping. De fietsen kosten €27,50 p.p. voor de hele dag.
We fietsen in zo’n 25 minuten naar Wahlwiller want daar begint de Route des Vins. Pffff zelfs op een elektrische fiets moet je behoorlijk trappen met deze heuvels!

Wahlwiller heeft het predicaat ‘Wijndorp’ gekregen. Dit is niet voor niets: in het laatste weekend van september wordt hier elk jaar het Wahlwiller Wijnfeest gehouden: een groot dorpsfeest met proeverijen van lokale wijnen, rondleidingen door de wijngaarden, een speciaal geschreven wijnlied en ieder jaar een nieuwe Wijnkoningin. Al snel blijkt dat de Route des Vins alleen lopend afgelegd kan worden… dus in plaats van vijf wijngaarden bekijken we er twee: de Hubertus Wijngaard en Wittemer Wijngaard. Middels informatieborden bij de wijngaard laten ze je kennismaken met hun bedrijf en omgeving, druifrassen en wijnsoorten en het wijnproces. Het stelt niet zo heel veel voor maar het is wel grappig.

Tegen twaalven stoppen we even bij Gasterij A Gen Kirk in Wahlwiller voor een drankje en daarna fietsen we naar Vijlen om een bezoek te brengen aan Wijndomein St. Martinus. Yoerin gaat los en koopt zes flessen die we daarna met moeite in de fietstassen proppen. Weer verder gefietst en op een mooie plek met prachtig uitzicht (en naast de stokken van St. Martinus) ons meegenomen yoghurtje en bananenbrood opgegeten waar we gister onderweg niet aan toe zijn gekomen.

Op de terugweg naar Epen stoppen we nog even bij de Wingbergerhoeve oftewel dé ijskraam van het Heuvelland. Ze hebben hier heerlijk ijs met vers fruit, echt te lekker! Het is echt rete warm dus om 14.00 uur leveren we de fiets weer in en rijden terug naar het hotel. Tijd voor een drankje op het terras en gezellig gekletst met mensen uit Hoorn en de eigenaresse. Het meisje van de bediening blijkt nog maar 14 jaar en net begonnen, nou vooruit dan maar... 😉
Rond 17.45 uur lopen we naar beneden voor ons diner bij De 4 Jaargetijden. We worden hier in het Engels aangesproken door een jongen (meer een fan zeg maar 😊) die mij er schijnbaar dusdanig geweldig uit vind zien dat hij perse een foto wil maken…. beeeeetje genant….
Ik heb de salade Val Dieu met gebakken kaas en appel en zoete aardappelfriet met truffel en parmezaan, veel te veel natuurlijk dus gelukkig heeft Yoerin na zijn shakshuka nog wel een gaatje over!

01 september: Epen-Vianden (125 km)

Rond 08.30 uur naar het ontbijt en daarna het koffertje weer ingepakt, de koetjes uitgezwaaid (zal dit uitzicht missen), uitgecheckt en om 10.00 uur op pad. Via een mooie route eerst naar Clervaux waar we tegen 12.00 uur aankomen. Clervaux staat vooral bekend staat om haar mooie kasteel en het oude klooster. Het is een charmant klein stadje gebouwd tegen een heuvel in het dal van de Clerve en maakt deel uit van de Luxemburgse Ardennen. We parkeren de auto (gratis op zondag) en doen even een plasje op een kermis toilet… (staat er nog van gister denk ik). We lopen omhoog naar de parochiekerk van Saints Côme et Damien, pfffff tis echt bloody hot vandaag dus niet fijn! Maar wel echt supermooi, zowel van binnen (en lekker koel) als buiten. Langs het kasteel gelopen, hier schijnt een museum in gevestigd te zijn maar deze is gesloten op zondag. Bij de bakker een broodje kaas en een blackcurrant ice tea genuttigd, niet veel bijzonders maar oké voor nu. 

Vanaf hier is het nog ongeveer een half uur rijden naar Vianden en we komen zo rond 13.30 uur aan in Hotel Heintz. Er zijn een aantal parkeerplaatsen achter het hotel maar deze hadden van te voren moeten worden gereserveerd en zijn nu allemaal bezet. Gelukkig is er nog een plekje aan de zijkant van het hotel en kunnen we ‘m daar gratis neer zetten. Kamer 39 op drie hoog is al klaar, op het laatste moment hebben we ‘m aangepast naar een kamer met balkon maar je kunt daar nu echt niet zitten. De zon staat er vol op dus je schroeit daar weg! Het is op de kamer ook lekker heet dus snel wegwezen hier 😊

Naar beneden naar het charmante centrum gelopen, vol met oude vakwerkhuisjes. Langs de promenade wandelen we naar de kabelbaan. Deze kost €9 voor een retourtje. Boven is een uitkijkpunt en je kunt vanaf daar ook naar het kasteel lopen die hoog boven de stad uittorent dan hoef je niet zo te klimmen! Dat lijkt ons voor morgen een uitermate goed plan. Bij restaurant Buvette du Telesiege een mega glas sprite en een patatje besteld. Gelukkig heb ik de waaier mee want het is echt niet te harden!

Met de kabelbaan weer naar beneden en teruggelopen naar het hotel. Op de binnenplaats is een tuinterras waar je lekker kunt zitten dus daar doen we nog even een drankje. Dan toch maar naar de kamer maar op het balkon is het nog steeds niet uit te houden. Dus op een rottig stoeltje voor de ventilator gezeten tot het tijd is om te eten.
We hebben gereserveerd bij Café Du Pont. Dit restaurant heeft een Nederlandse eigenaar, John, en een enorm uitgebreide menukaart waaronder vele soorten schnitzels. Ik houd het bij de zalm aangezien dit als enige filet is en ik niet blij word van een vissenkop op mijn bord 😊
Vanaf ons tafeltje bij het raam hebben we een prachtig uitzicht over rivier de Our. We wandelen nog even langs het water en zijn net voor achten terug bij het hotel. Gelukkig kunnen we nu nog net een drankje bestellen want na 20.00 uur is er niemand meer aanwezig en moet je je sleutel gebruiken om naar binnen te kunnen. Dusssss… doet u maar een halve liter dan zijn we voorlopig wel even zoet! Eerst in de tuin en daarna toch nog even op ons balkon gezeten. Het is nog steeds lekker heet op de kamer dus het dekbed uit de hoes gehaald maar het blijft klotsen en slapen lukt niet al te best. De bedden zijn daarnaast weliswaar iets langer dan normaal maar wel laag en redelijk hard…

02 september: Vianden

Om 09.00 uur zitten we aan het ontbijt. Deze is niet standaard inbegrepen maar hebben we bijgeboekt voor €15 p.p. Geen buffet maar een mand met vier verse broodjes, kaas en vleeswaren, een kleine yoghurt, jus d’orange en je kunt zelf een ei koken. We hebben aan 1 broodje wel genoeg dus een plastic zakje gevraagd zodat we het andere broodje mee kunnen nemen. We gaan namelijk vandaag een van de vele wandelingen doen die hier aangegeven staan. Omdat het nog steeds warm is maar gelukkig niet zo klam en benauwd als gister hebben we de VI1 uitgekozen van 5 km en 110 meter hoogte. Dat moet te doen zijn.
Nou dat heb ik geweten... We beginnen prachtig langs het water maar als we aan de overkant in het bos zijn wordt het al snel klimmen en klauteren (en zweten!). Wel heel mooi! Terug in het centrum moeten we wederom omhoog, eerst langs de toren en dan… zijn we alsnog bij het kasteel! Het plan was eigenlijk om dit vanmiddag met de stoeltjeslift te doen maar nouja… Met een rooie harses die bijna uit elkaar knalt naar binnen, de entree is €10 p.p.

Het kasteel van Vianden werd tussen de elfde en veertiende eeuw op Romeinse funderingen gebouwd. In 1820, tijdens de regering van Willem I van Oranje-Nassau, koning der Nederlanden, groothertog van Luxemburg en graaf van Vianden, leidde de verkoop van het kasteel  en het verval van delen ervan tot de staat van de ruïne. In 1890 kwam het kasteel in het bezit van Groothertog Adolphe, de oudste tak van het huis van Nassau en vanaf dat moment bleef het eigendom van de Groothertogelijke familie tot 1977 toen het werd overgenomen door de staat Luxemburg. Het kasteel is sindsdien gerenoveerd en opnieuw opgebouwd, en behoort tot een van de belangrijkste monumenten van Europa.
Je vind hier onder andere ridderzalen, eetzalen, wapenkamers, kapellen, wachttorens en woonvertrekken met middeleeuwse meubels, enorme haarden en harnassen van ridders. Ook het uitzicht over de stad en de omgeving zijn prachtig. Terug naar beneden gewandeld en op een bankje ons broodje opgegeten. Uiteindelijk hebben we 7,5 km gelopen met 200m hoogteverschil in die plofhitte, pfffff....

Het wordt ineens wel erg donker dus we lopen terug naar het hotel en net als we op ons balkon zitten barst het los, enorme regen en onweer! Achteraf dus heel goed dat we al in het kasteel geweest zijn! We zetten de tafel en stoeltjes van het balkon binnen neer en gaan lekker voor de open deur zitten, weg met die hitte! Tegen vieren gaan we naar de wijnbar van het hotel voor een drankje en daarna is het droog en lopen we even naar beneden voor een souvenir. Om 18.30 uur hebben we gereserveerd bij Auberge Aal Veinen 'Beim Hunn'. Het ziet er echt leuk uit, in een soort kelder en het is mega druk! Ik heb een heerlijke quiche avec legumes en Yoerin een cordon bleu die eruit ziet als een enorm grote gehaktbal! Samen nemen we nog een crème brulee die aan tafel in de fik wordt gestoken en gevraagd of we voor morgen weer kunnen reserveren maar helaas… ze zijn op dinsdag dicht, heel jammer!

03 september: Vianden

Rond 09.00 uur zitten we weer aan het ontbijt en wederom stoppen we het tweede broodje in ons plastic zakje. Wel een beetje jammer dat het alleen maar wit brood is daar ben ik eigenlijk niet zo gek op. Rond 10.00 uur gaan we op pad, eerst even goedkoop tanken en daarna (door Duitsland) naar Echternach, ongeveer een half uurtje rijden.
Deze stad is de oudste stad van Luxemburg en ontstond al in 698 rondom het klooster van Echternach. De stad werd deels verwoest tijdens WOII toen Echternach het front was tijdens de Slag om de Ardennen. Na de oorlog werd een groot deel gerestaureerd en in 2010 werd de stad zelfs op de Werelderfgoedlijst van UNESCO gezet.

We parkeren de auto (€0,50 per uur voor max. twee uur maar dat is zat). We lopen eerst naar de Tourist Info op het plein voor een plattegrond en bekijken dan de oude basiliek van Sint Willibrordus, die onderdeel is van het oude klooster en waar de restanten van de heilige Willibrordus liggen. Daarna nog even naar de kerk van Sint Peter en Paulus. Er is helemaal niemand en Yoerin blijft ook beneden wachten, vrij spooky om zo in je eentje in zo'n verlaten kerk rond te lopen…
Ondertussen loopt het zweet alweer langs m’n oren dus tijd om te gaan! Yoerin koopt nog even een mega duur broodje bij de plaatselijke bakker en dan gaan we op weg naar Müllerthal, ongeveer een kwartiertje rijden. Müllerthal wordt ook wel Klein Zwitserland genoemd. De regio staat bekend om de prachtige natuur vol valleien, dichtbeboste wouden, grotten, bijzondere rotsformaties en beekjes met watervallen. Het gebied heeft veel wandelpaden waaronder de bekende Müllerthal Trail die zo'n 112 km lang is. 

We eten eerst ons broodje en dan besluiten we de wandeling van 5 km te pakken. Omdat het zo warm is hebben we geen wandelschoenen mee maar achteraf is dit misschien toch niet zo slim… Het is een van de mooiste wandelingen die ik ooit gemaakt heb maar wel weer flink klimmen en zweten, was echt wel moe toen we weer bij de auto kwamen!

Rond 14.30 uur zijn we weer terug bij het hotel, de auto kan gelukkig weer op de oude plek naast het hotel worden geparkeerd. We lopen naar het centrum voor een drankje op het terras bij Hotel-Restaurant Victor Hugo, je zit hier heerlijk aan het water dus meteen gereserveerd voor vanavond. Overigens heeft deze Franse schrijver van 8 juni tot 22 augustus 1871 in Vianden gewoond. In dit huis zit nu zijn museum. Volgens buienradar komt er weer een enorme bui aan dus we gaan snel terug naar het hotel maar uiteindelijk zijn het maar een paar spetters dus nog even op het balkon gezeten. Rond 18.00 uur terug naar het restaurant, heerlijk gegeten. Eerst krijgen we een amuse en daarna heb ik de risotto met scampi’s en een crème brulee toe. Eindelijk een beetje goed geslapen.

04 september: Vianden-Dinant (140 km)

Laatste keer ontbijt (en wit brood hoop ik). Maar geen kwaad woord over dit leuke familiehotel met super aardige mensen en zelfs een eigen soort van krantje, de ‘Heintz Times’ met allemaal leuke weetjes over het hotel en bezienswaardigheden in de omgeving. Er staat ook een woordje Luxemburgs in, erg grappig en het lijkt soms best op Nederlands. 'Hoe gaat het' is bijvoorbeeld 'Wéi geet et'. Ons koffertje weer ingepakt, uitgecheckt en rond 10.15 uur zitten we weer in de auto. Tegen elven komen we aan in Esch-sur-Sûre, een schilderachtig dorpje verscholen in de heuvels. Het is een klein dorpje maar wordt beschouwd als een van de mooiste van het land. 

Dit komt onder meer door zijn prachtige ligging aan de rivier Sauer. Even naar de kasteelruïne geklauterd, beetje tricky op ongelijke natte keien en nou ook weer niet heel erg de moeite waard… Daarnaast is het flink bewolkt dus we besluiten al snel om verder te rijden naar Dinant, zo’n anderhalf uur vanaf hier.

Tegen 13.00 uur komen we aan bij Castel de Pont-à-Lesse, in het hart van de Belgische Ardennen. Dit gerenoveerde landhuis bevindt zich op slechts 5 km van het centrum van Dinant. De kamer is nog niet klaar dus we besluiten om met de auto naar Dinant te rijden. We parkeren de auto in een parkeergarage à €0,75 per uur voor twee uurtjes tot 15.15 uur en lopen langs de Maas op zoek naar een leuk terrasje. Er zijn er genoeg maar op de menukaarten zien we alleen maar uitgebreide maaltijden terwijl wij echt genoeg hebben aan een broodje! Gelukkig vinden we Le Coin des Gourmets waar met enorme letters  sandwicherie onder staat dus dat zegt genoeg! Een panini geitenkaas besteld en daarna over de brug (Pont Charles de Gaulle) gelopen waar vele saxofoons staan. Antoine Joseph ‘Adolphe’ Sax, de uitvinder van de saxofoon is hier geboren maar stierf arm en berooid in Parijs. 

Vanaf de overkant heb je een prachtig uitzicht op de karakteristieke skyline van Dinant, hoge herenhuizen, hogere kerk, nog hogere rotswanden en daar bovenop de citadel, letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van een bezoek aan Dinant. Hoewel Dinant niet groot is, wordt het vaak tot de belangrijkste en mooiste steden van België gerekend. Nadat we de boel geïnspecteerd hebben gaan we terug naar het hotel waar we exact om 15.00 uur aankomen. We hebben kamer 59 met terras, dat ziet er prima uit! Ook krijg je elke dag gratis mineraalwater. Het hotel heeft een verwarmd binnenzwembad dus we besluiten even een paar baantjes te trekken en daarna even lekker de spieren los te bubbelen! Rond 17.30 uur gaan we richting de bar voor een drankje, het diner doen we vanavond hier in het restaurant maar die gaat pas om 19.00 uur open. Als voorgerecht nemen we samen iets van een ronde kaaskroket en daarna heb ik de zeebaars. Op zich lekker maar wel een beetje saaaaaai…. 

05 september: Dinant

Rond 09.00 uur zitten we aan het ontbijt, hoera weer lekker bruin brood. Daarna met de auto naar het centrum om weer in dezelfde parkeergarage te parkeren. We hebben mazzel want er is nog net een plekje vrij. We betalen €3,75 voor 5 uur dus tot 15.27 uur. Ik heb een stadswandeling van 6 km geprint en het lijkt ons het beste om daarmee te beginnen.

En kwam je nou nog leuk bij de citadel uit of iets dergelijks, neehoor niks bijzonders te zien daarboven alleen een mevrouw die ons ongelovig aanstaarde toen we vertelden dat we vanaf beneden waren gekomen… vanaf Dinant?? Jazeker mevrouw, ja we lijken wel gek hè grrrrrr… Ondertussen de aanknopingspunten van de route ook kwijt dus naar beneden gelopen, even op een bankje uitgerust en daarna bij de sandwicherie een broodje tonijn gegeten.

Nu op weg naar de citadel, vanaf de Maaskade kun je met de kabelbaan omhoog of je kunt de trap nemen, 408 tredes in totaal. Nahhhh dat kan ik echt niet meer opbrengen dus we kopen een kaartje voor €12 en gaan lekker met de kabelbaan omhoog! Vanaf boven heb je een prachtig uitzicht over de stad. De vesting is door de eeuwen heen zeventien keer belegerd en de meest recente veroveraars waren de Duitsers. In de Eerste en de Tweede Wereldoorlog namen zij de citadel in. Een museum herinnert onder meer aan de bloedige strijd die hier in 1914 werd gevoerd tussen Duitse en Franse soldaten en waarbij ook Dinant grote schade opliep. Erg indrukwekkend om te zien!
Eenmaal weer beneden bekijken we ook nog even de immens grote kerk en dan is het wel weer mooi geweest! Ik baal van die stomme wandeling, had achteraf liever een boottochtje gemaakt over de rivier de Maas maar het zij zo. We lopen nog even door de grootste winkelstraat (de Rue Grande) en besluiten voor vanavond bij Le comptoir de Jeanne, een lekkere fromagerie, wat kaasjes en toastjes mee te nemen voor op ons terras. Terug in het hotel eerst weer even gezwommen en gebubbeld maar het was nogal druk vandaag en zit niet graag met vreemde mensen in een bubbelbad 😊 Dus lekker op ons terras gaan zitten met de kaasjes tot…. het ineens ging regenen! Dus de tafel en stoeltjes binnen gezet voor de open deur en alsnog heerlijk gezeten.

06 september: Dinant-Valkenburg (135 km)

Ontbeten, de boel weer ingepakt en rond 10.15 uur op pad, richting Valkenburg, onze laatste stop. Het is enorm druk op de weg, we staan vet in de file (en zien onderweg nog een enorm aangereden wild zwijn liggen langs de kant van de weg, bizar gezicht) dus we zijn pas na twaalf uur bij hotel de Wilde Kriek. Dit hotel ligt aan de rand van Valkenburg, op zo’n 10 minuten wandelen van het stadscentrum. Je kunt voor het hotel gratis parkeren. We worden uitermate vriendelijke begroet door de eigenaren Martin en Bianca en de kamer (nummer 4 dus voor de eerste keer niks met een 9 erin) is gelukkig al klaar. Het is een klein kamertje maar wel praktisch ingericht dus prima!

Erg interessant tot het steeds harder begint te regenen en we daar moeten schuilen. Gelukkig zijn we net voor drieën terug! We krijgen een rondleiding van gids Fred, en die doet dat echt heel erg leuk!
De Fluweelengrot is de enige grot in Valkenburg die verbonden is met Kasteel van Valkenburg via geheime vluchtgangen. Deze gangen zijn pas in 1937 herontdekt. De gangen maakten het ridders mogelijk het belegerde kasteel ongezien te ontvluchten en de vijand in de rug aan te vallen of stiekem bevoorrading te halen. De temperatuur in de Fluweelengrot is constant 12 graden. In de Tweede Wereldoorlog diende de grot als schuilplaats voor de bewoners van Valkenburg. Verder zie je eeuwenoude verhalen, tekeningen en prachtige beeldhouwwerken in de mergelwand. 

Als we tegen vieren weer buiten staan besluiten we naar café de Grendelpoort in de Muntstraat te gaan. Hier zijn we eerder geweest maar ondertussen heeft het een nieuwe eigenaar, Xavier die (samen met barman Kevin) erg gezellig is! Daarna hebben we geen zin om weer uit eten te gaan dus bij Pommes, Haute Friture een patatje oorlog besteld en bij het hotel nog even in de prachtige enorm grote achtertuin gezeten.

07 september: Valkenburg

Om 09.00 uur zitten we aan het prima ontbijt. Daarna lopen we naar het station om de trein van 10.35 uur naar Maastricht te nemen. Je bent er in slechts 10 minuten en ik vind het toch altijd de moeite waard. We zijn al supervaak in Maastricht geweest maar het blijft gewoon altijd leuk. 

Eenmaal weer beneden nog even wat rondgelopen, foto’s gemaakt en wederom naar de Grendelpoort. Lekker binnen bij het open raam gezeten. Na een paar biertjes op zoek naar een restaurant, het is overal enorm druk en omdat alle terrassen vol zitten lijkt het net of je over een catwalk loopt hahaha maar gelukkig is er nog een plekje bij Z!n aan de brug. Een bloemkool steak gegeten (en Yoerin het lokale zuurvlees) en bij het hotel wederom nog even in de tuin gezeten. Rete heet op de kamer dus met het raam wijd open geslapen en dat was best te doen. Er zijn hier vrijwel geen muggen dus dat scheelt alweer.

08 september: Valkenburg-Wormer (245 km)

Om 08.50 uur zitten we als eersten aan het ontbijt. Daarna alles weer in het koffertje gepropt en op naar Wormer! Files, ongelukken en allerhande andere narigheid onderweg dus we hebben er ruim drie uur over gedaan om thuis te komen!