24 april:
De eerste keer sinds 2018 weer vliegen en meteen was er gister een staking van de bagage-afhandelaars… balen! Met de angst in het lijf naar Schiphol… gelukkig brengt vader René ons en zijn we er al om 08.30 uur dus drie uur van te voren. Hoop dat dat genoeg is! Het ziet er druk uit maar de meeste mensen staan bij de check-in balies en wij kunnen gelukkig naar de bagage drop off. Staat ook een rij maar niet zo mega-lang. Als we aan de beurt zijn om onze instapkaart te laten zien (op de telefoon) glijdt op wonderlijke wijze mijn rijbewijs in een spleet tussen het rijdende kastje van de grond stewardess… nee hè! Zij heeft een rok aan en kan er met geen mogelijkheid bij dus Yoerin moet op de knietjes om ‘m te zoeken. Enorme papierrommel in dat kastje maar hèhè gelukkig, hij heeft 'm!
Na dit enerverende oponthoud gaat alles voorspoedig en zijn we al om 09.00 uur achter de douane.
Boekie en een watertje gekocht en uiteindelijk zitten we om 11.20 uur klaar in het toestel. Helaas heeft onze voorganger een botsing met een aantal vogels gehad waardoor we moeten wachten, maar rond 12.00 uur vertrekken we dan eindelijk met een cityhopper van KLM. Tis maar anderhalf uur maar toch krijgen we nog een broodje kaas en iets te drinken. Gelukkig hoeven we geen mondkap op.
Rond 13.30 uur komen we aan. Eerst op de koffer wachten (het heeft schijnbaar geregend want die is nat) en daarna naar Sunny Cars/Hertz om de auto op te halen. Het is een prachtige Ford Fiësta maar blijkt tot schrik van Yoerin een automaat te zijn! Het uitermate schattige meisje achter de balie gaat naast ‘m zitten en legt uit hoe het werkt. Ze verzekert hem dat ze ervan overtuigd is dat hij uiteindelijk niks anders meer wil en ja… uiteindelijk blijkt dat waar te zijn 😊 Het is ongeveer 25 minuten rijden naar Domaine Saint Clement.
We gaan op bezoek bij Henri Bernabé, een wijnboer die verschillende wijnen levert aan Wijnkoning en waar je daarnaast ook kunt overnachten. Corona-gewijs was het er niet eerder van gekomen maar eindelijk kunnen we nu eens bij hem langs!
Bij aankomst bellen we Henri en zijn vrouw Calista en zij nemen ons mee naar Mas de Fournel, een ander gedeelte van het Domaine (omhoog) waar ze tien studio’s hebben. Wij hebben studio Marsanne. Het ziet er erg leuk uit met een klein balkon waar precies twee barkrukken oppassen en een vide waar een (klein) tweepersoonsbed staat. Deze kost normaal €84 per nacht, wij krijgen hem voor de helft van de prijs.
Calista geeft aan dat er op zondag en maandag bijna niets open is dus ze heeft het een en ander opgeschreven waar of wat we kunnen eten. Ze nodigen ons uit woensdag met hen te dineren en donderdag te lunchen. We spreken af dinsdag een wijnproeverij te doen in combinatie met een rondleiding.
Nadat we de koffer uitgepakt hebben doen we buiten even een verkenningsrondje. Het dichtst- bijzijnde dorp is Saint Clément de Rivière maar daar is het inderdaad doodstil. We besluiten naar Boulangerie Claudette te lopen in Montferrier-Sur-Lez, een dorp zo’n 3km verderop. Zij zijn open en ze hebben daar talloze lekkernijen. Ze praat alleen geen Engels maar we komen er uiteindelijk wel uit. Een heerlijke courgette lasagne meegenomen voor vanavond, croissants en twee quiches voor morgen plus nog een baguette en een fles witte wijn. Rond 18.00 uur zijn we terug, de fles rode wijn die Henri heeft neergezet ontkurkt en de lasagne in de magnetron gezet. Was heerlijk!
25 april:
Best goed geslapen in het smalle bedje! Croissantje genuttigd en besloten vandaag naar Montpellier te gaan. Henri had al uitgelegd dat parkeren niet makkelijk is en dat we beter met de auto naar tramhalte Occitanië kunnen rijden om daar te parkeren. Zo gezegd, zo gedaan. Het is ongeveer een kwartier rijden. We zetten de auto in de parkeergarage en kopen twee kaartjes à €3,20. We moeten de tram richting Odysseum hebben en stappen (na 9 stops) uit bij Place de la Comédie, een gezellig plein wat door velen als een van de mooiste van heel Frankrijk wordt gezien.
Het plein is vernoemd naar de Opéra Comédie, een prachtig concertgebouw uit de 18e eeuw, die aan dit plein grenst. Hier vind je ook een prachtige 18e eeuwse fontein, Les trois Grâces. Montpellier is een echte studentenstad met veel gezellige terrasjes. Het heeft een historisch stadscentrum met vele smalle straatjes met winkeltjes. Daarnaast ligt de stad ook vlakbij de Middellandse Zee.
We lopen een winkelstraat in en aan het einde hiervan vind je Port du Peyrou, de Arc de Triomphe van Montpellier. Het is een van de bekendste bezienswaardigheden van de stad en heeft een prachtige 17e eeuwse boog. In de pilaren van de boog zie je vier relikwieën van belangrijke hoogtepunten uit de regeerperiode van Lodewijk XIV.
Via het Parc du Peyrou en Place Royale du Peyrou komen we vervolgens bij het historische Aquaduct Saint-Clément (die naar later blijkt, helemaal doorloopt tot aan Domaine Saint-Clement!). Het aquaduct komt uit de 18e eeuw en heeft een Romeinse stijl. Het heeft een bijzondere architectuur met dubbele bogen en is zo’n 22 meter hoog. Door de jaren heen is het grootste deel van het 9 kilometer lange viaduct verloren gegaan.
We lopen langs de Cathédrale Saint-Pierre, een gotische kerk en de grootste rooms-katholieke kerk van de regio. De kerk is gebouwd rond de 15e eeuw en wordt gekenmerkt door twee hoge torens die ver boven alle andere gebouwen van de stad uitsteken. Aan de voorkant van de kerk zie je twee pilaren, waardoor de kerk wel een beetje op een middeleeuws kasteel lijkt.
Daarna zien we een prachtig klein parkje waar we even gaan zitten. Montpellier kent zo’n 100 parken en tuinen. Aan de overkant ligt het Jardin des Plantes, aangelegd in de 16e eeuw en een van de oudste botanische tuinen van Europa. Deze gaat om 12.00 uur open dus we moeten even een kwartiertje wachten maar komen er dan achter dat hij op maandag gesloten is, beetje jammer!
We zien een gezellig terrasje bij Broc Café en besluiten daar te lunchen. Ik heb een heerlijke vegetarische burger, de Goat You. Populair tentje, al snel zit het helemaal vol.
Even pinnen en bij een leuke winkel en een aardige meneer (Le Panier d’Aimé) vier lokale biertjes, wijn en jam gekocht. Op een soort versmarkt kaasjes en gember gekocht (hier in Montpellier praat overigens iedereen wel gewoon Engels) en daarna terug naar de tram, lijn 1 naar Occitanië. De parkeergarage betaald (€10,30 voor 3,5 uur).
Rond 14.30 uur weer terug en even het Domaine bekeken. Echt super mooi hier! De zon brand lekker dus iets luchtigs aangetrokken en met een boekie bij het zwembad gezeten (met keuze uit vele soorten stoelen of een hangmat). Lekker rustig, er is verder niemand.
Yoerin wil persé in het zwembad, al is het water nog echt ijskoud. Rond 17.00 uur naar onze studio, lekker met een wijntje en de kaasjes op ons balkon. Daarna de zalmquiche van gister nog even soldaat gemaakt, heerlijk!
26 april:
Een half stokbrood in de toaster gedaan, met de jam van gister een prima ontbijt! Daarna het nieuwe zwembad in aanbouw bekeken en een rondje om het Domaine gedaan. Echt geweldig met oude torentjes en middeleeuwse omheining. Naar het dorp gelopen, bij de groenteboer aardbeien, eitjes en yoghurt gehaald. Daarna bij de bakker in ons beste Frans een mais stokbrood, choco brioches en een soort van broodpizza’s besteld. Nog even naar de supermarkt voor chippies, plakjes kaas, brood voor in de rooster en drinken en we kunnen weer vooruit.
Met een koppie thee bij het zwembad gezeten en om 13.00 uur een lunch gemaakt.
We lopen naar de wijngaard aan de overkant in de veronderstelling dat die van Henri is (waar we om 16.00 uur een afspraak mee hebben voor een rondleiding) dus we kijken uitgebreid rond, maken foto’s en zelfs een leuk filmpje.
Om 15.00 uur lopen we vast naar de Domaine en komen er al snel achter dat alleen de wijngaard hier tegenover van Henri is… sorry buurman! 😊
Maar vast begonnen met de proeverij met Elsa, een superleuke meid die ons van alles verteld. Later met Henri een uitgebreide rondleiding gedaan. De plek waar de ketels en de vaten staan gezien en alle plannen aangehoord die hij nog heeft. Weer wat geproefd en daarna naar zijn wijngaard. Het is veel groter dan we dachten. Hij wil graag onderscheidend zijn en wordt daarom nogal eens raar aangekeken door zijn collega wijnmakers. Zo maait hij niet alles weg of zet hij alles vol met ranken en heeft hij geurende kruiden tussen de wijnranken gepland om te kijken wat voor effect dat heeft op de wijn. Erg leuk om alles zo even te zien. Rond 18.00 uur terug in ons appartement, de broodpizza’s van ons bakkertje lekker opgegeten met een wijntje erbij. Heerlijk!
27 april:
Een mega-ontbijt: geroosterd brood met kaas, yoghurt, eitje en aardbeien. Rond 10.30 uur gaan we op pad. Henri heeft een aantal leuke bezienswaardigheden opgegeven:
Eerst rijden we in een kwartiertje naar Les Matelles, een mooi, klein middeleeuws dorpje aan de voet van de Pic Saint-Loup. Het wordt omgeven door wijngaarden en olijfgaarden. Als je door de smalle straatjes loopt en de mooie huizen ziet is het net of je even terug in de tijd beland. Interessant in Les Matelles zijn de kerk en een klein prehistorisch museum dat is gevestigd in het Maison des Consuls.
Dan naar Saint Martin de Londres, wederom een kwartiertje rijden en wederom een mooi middeleeuws dorpje. Het plaatsje is omringd door stadsmuren en je kunt heerlijk wandelen door de straatjes. De romaanse kerk is hier de blikvanger en vanaf het plein ‘place de la Fontaine’ kun je de klokkentoren zien. Deze heeft als gevangenis dienstgedaan tijdens de Revolutie. Op het plein kun je heerlijk in de schaduw onder de bomen zitten.
Vanaf hier is het een uur rijden naar Cathédrale de Maguelone, bij de plaats Villeneuve-lès-Maguelone. We hebben geen idee waar we heen moeten dus we parkeren de auto en kopen een kaartje voor
drie uur à €3,90 (met behulp van een aardig meisje). We komen er al snel achter dat het best ver lopen
is en we de auto ook wel iets dichterbij hadden kunnen parkeren. Daarnaast is het behoorlijk warm!
De kathedraal ligt op het eilandje Maguelone, net in het binnenland achter het strand. We komen eerst langs een strandtent waar het mega druk is dus we besluiten toch maar door te lopen.
Dat is uiteindelijk een goed idee want we komen bij een leuke tent, Comptoir des Compagnons waar we kunnen lunchen. De bediening bestaat uit mensen met een geestelijke beperking die voornamelijk frans spreken dus van schrik een croque monsieur mét ham genomen 😊
De kathedraal heeft een bijzondere ligging, omringd door wijngaarden (aan zee!) met heel veel pauwen. De kathedraal werd tussen de twaalfde en dertiende eeuw gebouwd. Binnen zie je grafstenen uit de Romeinse tijd.
Terug blijkt er gelukkig om 15.00 uur een treintje te gaan zodat we dat hele stuk niet weer hoeven te lopen. Achter ons zit een olijk stel die hun auto wel op de juiste plek geparkeerd hebben en als ze ons terug zien lopen bieden ze ons een lift aan naar onze auto. Zeer attent! Het is vanaf hier ongeveer 35 minuten terug naar ons dorp dus we zijn daar rond 16.00 uur.
Even opgefrist en om 19.15 uur halen Henri en Calista ons op om met ze te gaan eten. We hadden er alleen niet op gerekend dat zoon Louis ook mee zou gaan en we dus niet met z’n allen in 1 auto passen. Dit betekent dat we met onze eigen auto moeten terwijl Yoerin al twee biertjes op heeft (hier lachen zij overigens schamelijk om haha twee biertjes, kind wat een toestand 😉)
We gaan naar Parc le Duc in Vacquières. Een nieuwe klant voor hun wijnen en de vrouwelijke eigenaresse is Nederlands dus zij dachten: leuk voor ons. Na 30 minuten rijden in de middle of nowhere komen we bij het park met natuurlijk alleen maar Nederlanders en oranje (het is ook nog Koningsdag). Zie de frikandel speciaal al staan dus vrees met grote vrezen maar het eten is prima. Al moet ik mijn hoofdgerecht ruilen met Yoerin omdat ik in mijn enthousiasme een flink lap vlees besteld heb hahaha… nu lekker een vegetarische lasagne en als voorgerecht delen we samen een warme camembert met brood.
Als we uiteindelijk weer op huis aan gaan rijd de familie Bernabé er in hun autootje très rapide vandoor en moeten wij in het pikkedonker met samengeknepen billen maar zien hoe we thuis komen. Waar zouden we zijn zonder Google maps! Was zooo blij toen we rond 23.00 uur weer thuis waren! En het mooiste was nog dat Henri de volgende dag zei: ja we zeiden nog tegen elkaar, als dat maar goed gaat want heel vaak heb je daar geen bereik… Lekker dan! Weet zeker dat we anders nooit thuisgekomen zouden zijn!
28 april:
Wat minder goed geslapen door die mega volle buik… Op ons gemak ontbeten want we worden pas om 12.00 uur verwacht bij restaurant du Domaine voor een lunch met Henri en Calista. Onze kadootjes uit Nederland getracht leuk in te pakken zodat we die meteen kunnen geven. Het restaurant ziet er echt prachtig uit en de lunch is heerlijk!
Als voorgerecht een avocado toast met radijs en een eitje, daarna zalm en als dessert een tapas toetje. Mmmmm!
Daarna naar ‘ons’ dorp gelopen voor een paar boodschappen maar krijg nou wat, alles is gewoon gesloten tussen 13.00 en 16.00 uur en het is nu 14.45 uur…. Dus maar weer teruggelopen maar pfffff het is toch een partij warm vandaag dus de heuvel op naar ons appartement kostte behoorlijk wat zweetdruppels. Later dus gewoon lekker met de auto teruggegaan! Kaasjes gehaald bij de fromagerie en bij de supermarkt wijn (uiteraard), plakjes kaas, aardbeien en chippies. Heerlijk met een boekie bij het zwembad gezeten en daarna onze heerlijkheden op het balkon verorberd.
29 april:
Heerlijk ontbeten met geroosterde broodjes en een eitje. Tegen elven gaan we op pad, eerst even langs de pin in ‘ons’ dorp (gewoon in het Nederlands dus ik vermoed dat hier normaal gesproken toch wel veel toeristen zijn) en dan een half uur rijden naar Brissac, heel hoog in de bergen. Terwijl we daar staan hebben we eigenlijk geen idee wat hier nou precies is. We zien een soort pelgrimspad maar die is niet begaanbaar door alle keien en we worden bijna verslonden door een luid blaffende chihuahua. We rijden naar beneden, hier is schijnbaar het ‘echte’ dorp. Even een rondje gelopen, het ziet er mooi uit maar verder is er niet veel en het is vandaag gewoon 27 graden, pff zweten!
Na nog een half uur rijden komen we in Saint-Guilhem-le-Désert. Dit dorpje staat bekend als een van de mooiste dorpjes van zuid-Frankrijk en er wonen slechts 250 mensen. Het is er behoorlijk druk dus we moeten flink doorrijden voor we kunnen parkeren. Met behulp van een aardige meneer een kaartje gekocht voor 2,5 uur à €5. Rondom het centrale plein bij de kerk, Place de Liberté, zijn veel leuke tentjes dus hier gaan we eerst maar even lunchen met een soort pannen- koek met geitenkaas en groenten. Daarna lopen we een rondje.
Het is een vrij klein dorp met gezellige (toeristen)winkeltjes in smalle straatjes. Zeep en een paar lokale biertjes gekocht. Op de terugweg zien we een prachtige brug, de Pont du Diable maar helaas kunnen we hier niet stoppen voor een foto. We gooien de tank van de auto vast vol (€29,62) en zijn rond 16.00 uur weer terug in ons appartement. Om 19.30 uur hebben we gereserveerd bij restaurant du Domaine. Superlekker weer, eerst een amuse met zalm, daarna ravioli met schelpdieren/witvis en cream als toetje. Bij de thee nog een stukje brownie, heerlijk. We betalen €110 en zijn rond 21.30 uur weer terug.
30 april:
Onze vlucht is gewijzigd van 17.00 uur naar 11.35 uur dus na het ontbijt ons koffertje ingepakt. Om 09.00 uur komen Henri en Calista afscheid nemen. We rijden naar de luchthaven, leveren de auto weer in (druk) en rond 10.00 uur kunnen we inchecken. Boarden om 11.05 uur. Loop net als op de heenreis zonder mondkap naar binnen maar we hebben nu een streber van een kerel die ook tijdens de vlucht constant door de microfoon blaft dat iedereen zijn mondkap op moet houden. Heb dus heeeel lang over mijn broodje gedaan 😊 We komen om 13.05 uur aan op Schiphol en tot onze verrassing is de koffer er ook redelijk snel dus we willen de trein van 13.54 uur nemen naar Zaandam maar deze is uitgevallen. Samen met 100000 anderen proppen we ons in de trein van 14.02 uur naar Sloterdijk, zonder mondkap terwijl je nu bijna wang aan wang staat! Tegen een uurtje of 3 weer thuis, heerlijke dagen gehad!
NB: Had hier heel graag nog eens naartoe gegaan maar in februari 2024 kregen wij helaas het trieste bericht dat Henri is overleden.
Reactie plaatsen
Reacties