Cochem 2017

We hebben ondertussen enorme honger dus lopen langs de Moezel naar het centrum waar de prachtige burcht boven het stadje uittorent. We besluiten naar binnen te gaan bij Alte Wein Wirtschaft wat er super leuk uitziet. Karafje Auslese besteld met een halve flammkuchen en aardappeltjes met aioli, heerlijk. Terwijl we daarna nog een rondje lopen begint het ineens te regenen dus besluiten we de paraplu uit de auto te halen en in de buurt van het hotel wat te gaan eten/drinken. Eerst komen we terecht bij Weingut Daniel Bach. Superleuk, een soort huiskameridee met verschillende kamertjes. Er zitten vier Nederlanders naast ons die twee 'van-alles-wat verrassingsplanken' hebben besteld maar dat onmogelijk op kunnen dus de rest bij ons dumpen. Helemaal niet erg! Lekker gezeten met heerlijke wijntjes!

Daarna buiten gekeken of we ergens kunnen eten, de keuze is hier niet reuze dus terecht gekomen bij Stumbergers. Ik heb heerlijke quesadilla's maar Yoerin krijgt tot zijn schrik iets wat hij niet besteld heeft en ook zeker niet wil! Gelukkig word dit snel opgelost en heeft ook hij een heerlijk maaltje!

05 september:

Het ontbijt is niet inbegrepen maar kun je voor €7 per persoon bijboeken dus dat hebben we gedaan en ik moet zeggen: daar was niets mis mee!

De Reichsburg werd vermoedelijk rond het jaar 1000 gebouwd, was bijna onneembaar en had een geweldige strategische ligging. In 1689 werd het kasteel tijdens de oorlog bezet. Omstreeks mei 1689 werd de Reichsburg in brand gestoken en opgeblazen met mijnen. Verder werd in datzelfde jaar ook bijna geheel Cochem verwoest. Bijna 200 jaar was en bleef de burcht een ruïne. In 1868 kocht een Berlijnse koopman, Louis Ravené, de grond met daarop de ruïne. Hij liet de burcht weer opbouwen in 19e eeuwse stijl. Ruim 75 jaar bleef de burcht in zijn bezit en werd het gebruikt als zomerverblijf. In 1942 werd de Reichsburg eigendom van het Duitse Rijk. In 1978 kwam het kasteel in eigendom van de stad Cochem.

We lopen terug naar beneden en gaan naar binnen bij Emily's Wein-Café. Uiteraard een wijntje genomen :-) met een uberherrliche flammkuchen! Daarna richting de kabelbaan, oftewel de Cochemer Sesselbahn. Je kunt een kaartje kopen voor een retour of enkele reis. Je kunt namelijk ook naar beneden wandelen (en ook weer naar boven uiteraard). Wij kopen een retour voor €6,90. De stoeltjeslift heeft een lengte van circa 360 meter. De kabelbaan brengt je vanuit het dal naar het bergstation op een hoogte van 255 meter. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht maar verder is er niet veel. 

Eenmaal terug beneden lekker buiten op een kruk gezeten bij Beim Weinbauer aan de Moselpromenade. Hier hebben we een behoorlijke tijd doorgebracht en raken we met allerhande gezellige mensen in gesprek waaronder een leuk stel uit Stuttgart met twee honden. Na de nodige wijntjes word er nog een soort van aardbeien likeur drankje besteld en daarna is het écht tijd om te gaan! We komen op het slechte idee nog even iets te gaan eten bij de Cochemer Weinstube maar dit smaakt totaal niet en tot onze verbijstering kan hier niet met een creditcard betaald worden waarna Yoerin naar de pin moet lopen, geëscorteerd door een van de personeelsleden. Vreselijk! Achteraf wel hilarisch hahaha....

06 september:

Ontbeten en om 10.00 uur naar het centrum gelopen. Het plan is om een boottocht over de Moezel te maken. We kiezen voor de optie naar Beilstein te varen en daar twee uurtjes door te brengen. Een kaartje kost €16 per persoon en de boot vertrekt om 10.30 uur. Geen tijd meer om te pinnen dus we besluiten dat in Beilstein te doen. Een foute beslissing en misschien hadden we beter moeten weten na gisteravond.....
We gaan lekker op het dek zitten maar ineens begint het te regenen waardoor we rap naar binnen moeten. Ook niet erg, even een drankje gedaan en als het na een half uurtje weer droog is weer lekker naar buiten gegaan. Mooie uitzichten met steile wijnhellingen en beboste oevers. Om 11.30 uur komen we aan in Beilstein. 

Dit piepkleine stadje wordt ook wel het Doornroosje van de Moezel genoemd. Erg lieflijk en romantisch! De burcht Metternich ziet eruit als een ruïne dus we hebben geen zin om daar heen te klimmen en kiezen ervoor om even te kijken bij de Barokke, de kerk. Deze kerk heeft nog een volledig behouden gebleven interieur met beschilderde wanden. Vanaf boven heb je een prachtig uitzicht over dit schilderachtige stadje met zijn kronkelige straatjes. Nadat we alles wel zo'n beetje gezien hebben en de maag begint te rammelen gaan we op zoek naar een pin.... en komen er al snel achter dat die hier niet is!

Hmmmm.... dan maar kijken of we ergens met een creditcard kunnen betalen. We vragen het aan een aardige dame bij een restaurant en neehoor, daar zijn in dit dorp geen voorzieningen voor... verdorie! We komen op het idee een restaurant te zoeken die bij een hotel hoort en jahoor, de eerste de beste is gelukkig al raak! Pffffff..... Een heerlijke spätzlepfanne gegeten bij Alte Stadtmauer, heavy stuff dus voorlopig kunnen we er wel weer even tegen!

Om 13.30 uur nemen we de boot terug en zijn om 14.30 uur terug in Cochem. Eerst pinnen! Overigens staat de tekst bij de pin gewoon in het Nederlands net als heel veel andere dingen hier. Om 15.00 uur gaan we naar Weinstube Zum Kapuziner. Dit is echt superleuk! We zitten boven op een enig klein terrasje met uitzicht op de Moselpromenade. Je kunt kiezen uit verschillende proefplankjes van vier wijnen voor €4,90. Hier hebben we er twee van genomen mét een Kapuziner Käseplanke, zeer smakelijk! Besloten dat dit ons diner is want de lunch is vrij hard aangekomen dus alleen even naar de supermarkt voor thee en koekies!

07 september:

Ontbeten, om 10.00 uur richting centrum gelopen en via de brug even aan de andere kant rondgekeken. Hier zit ook Wein und Sektkellerei H.H. Hieronimi.
Hier doen we om 11.00 uur een wijntour + proeverij voor €7,50 per persoon. Erg leuk en geen geld want je krijgt na afloop zelfs een fles mee als souvenir! We zijn met z'n viertjes, wij en een Amerikaans stel. De tour wordt gegeven in het Engels door een jonge jongen die het erg leuk doet. Na de tour een proeverijtje waarbij je steeds kunt kiezen uit zoet, half droog en droog. De Amerikanen zijn erg leuk dus het is heel gezellig! Na afloop onze gratis fles geïncasseerd en de tweede ingewisseld voor korting want we kopen ook nog twee flesjes.

Terug naar het hotel om deze zware last weg te brengen en daarna.... het is er nog niet van gekomen en het hoort er toch een beetje bij.... een schnitzel gegeten bij Zum Landsknecht. Helaas valt ie erg tegen, dacht eerst dat het aan mij lag want heb er een van kalkoen genomen maar die van Yoerin is net zo taai. Patat ook niet goed doorbakken dus geen succes. Nog even voor de laatste keer door de straatjes gewandeld en daarna terug naar het hotel.